درد دل
درد دل دختر نازنینم هیچ گاه گمان نمی کردم که روزی از روزهای زندگیم را شاهد باشم که :
کودکی چون تو همه زندگیم شود...
و نوازش موهایی خرمایی رنگ و نرم دختر کوچکی چون تو بی قراری های مرا آرام کند...
دختر قشنگم
برق چشمان کنجکاو تو یاد آور هوش سرشار کودکان بازیگوشی است که همیشه همبازی شدن با آنها را دوست داشتم ...
و معصومیت چشمانت که همیشه بادیدنش غمی بزرگ بر دلم می نشیند و نگرانی ای وصف ناشدنی از همه آنچه در آینده روی خواهد داد بر قلبم چیره می کند یادآور معصومیت همه کودکان عالم است...
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
